Την άνοιξη του 1665, ο Ραβίνος Nathan Ashkenazi της Γάζας, που ήταν ήδη διάσημος μυστικιστής στην ηλικία των είκοσι δύο ετών, έκανε μια εντυπωσιακή ανακοίνωση: είχε μάθει με ένα προφητικό όραμα ότι ο Shabbatai Zvi, ένας ραβίνος από τη Σμύρνη (Σμύρνη) έπειτα κάτοικος στη χώρα του Ισραήλ, θα ήταν ο εβραίος μεσσίας
Ο Shabbatai Zvi είχε ήδη δηλώσει τη δική του μεσσιανική κατάσταση στο παρελθόν. αυτή τη φορά, λόγω της υποστήριξης του Nathan, τον πήρε στα σοβαρά. Μια μικρή ομάδα πιστών συγκεντρώθηκε γύρω από το Shabbatai, και τον επόμενο ενάμιση χρόνο η ένθεσή τους έπεισε το μεγαλύτερο μέρος του εβραϊκού κόσμου ότι ήταν πράγματι ο αληθινός Μεσσίας. Αυτό δεν ήταν καθόλου κατόρθωμα, εν μέρει λόγω των ιδιοτροπιών της Shabbatai. Διότι, πέραν του ότι ήταν μεγάλος καμπαλίστας, ο Shabbatai ήταν επίσης επιρρεπής σε «παράξενες ενέργειες» - εξωφρενική συμπεριφορά που παραβίασε σημαντικές εντολές του Ιουδαϊσμού. Στην μανιακή φάση της έντονης εναλλαγής της διάθεσής του θα προφέρει το Tetragrammaton, το αναποτελεσματικό όνομα τεσσάρων γραμμάτων του Θεού, όπως είναι γραμμένο (παραβίαση της δεύτερης εντολής στον εβραϊκό νόμο), τρώει απαγορευμένα τρόφιμα, αλλάζει υπηρεσίες προσευχής, ή ακύρωση γρήγορων ημερών. Τέτοια τελετουργική αντινομιακή συμπεριφορά είχε ήδη προκαλέσει τον αφορισμό του από τη γενέτειρά του και από πολλούς άλλους τα προηγούμενα δεκαοκτώ χρόνια. Όμως ο Νάθαν και οι άλλοι θεολόγοι του κινήματος έδωσαν με επιτυχία αυτά τα παράξενα επεισόδια σε θετικό φως, εξηγώντας ότι ήταν απαραίτητες μυστικές ασκήσεις με τις οποίες ο Μεσσίας θα εξαργυρώνει τον κόσμο.
Ο Shabbatai προχώρησε από τη Γάζα μέσω της Συρίας στο πρώην σπίτι του στη Σμύρνη, όπου παρέμεινε για μερικούς μήνες πριν μετακομίσει στην οθωμανική πρωτεύουσα της Κωνσταντινούπολης (Κωνσταντινούπολη · πολλοί σύγχρονοι συνέχισαν να το αποκαλούν με το παλαιότερο όνομα). Οι Εβραίοι παντού περίμεναν τον Σαμπαμπάι να πάρει τα ηνία της αυτοκρατορίας από τον σουλτάνο και να ξεκινήσει τη μεσσιανική του κυριαρχία. Αντίθετα, φυλακίστηκε από τον οδό για εξέγερση. Όμως οι φρουροί δωροδοκούσαν ελεύθερα και ο Σαμπμπατάι αντιμετώπισε την πολυτελή φυλακή του ως παλάτι, με τη φιλοξενία εβραίων αξιοσημείωτων από όλο τον κόσμο εκεί. Τελικά, το χειμώνα του 1666, κλήθηκε ενώπιον του σουλτάνου και, υπό την πίεση μιας πιθανής θανατικής ποινής, μετατράπηκε σε Ισλάμ. Το Sabbatean κίνημα δεν τελείωσε σε αυτή τη συγκυρία, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά συνεχίστηκε με διάφορες μορφές μέχρι σήμερα.
Η βασική ερώτηση για το Shabbatai Zvi για γενιές ήταν, γιατί έγινε τόσο ευρέως αποδεκτή; Γιατί ήταν πολύ πιο επιτυχημένος από οποιονδήποτε από τους πολυάριθμους μεσσιανικούς προσποιητές που ήταν γνωστοί από την αρχαιότητα; Πώς ενέπνευσε μάζες Εβραίων να πιστεύουν σε αυτόν και να υποστηρίξει την αποστολή του; Εδώ, υποστηρίζω την κεντρική θέση της μεσσιανικής προφητείας στην προπαγάνδα των Σαμπάτεων και για τον αντίκτυπο του περιβάλλοντος του δέκατου έβδομου αιώνα, που έδωσε τόσο μεγάλη εξουσία στις σύγχρονες προφητείες.
Ο Shabbatai Zvi ήταν ένας παράξενος άνθρωπος σε μια παράξενη εποχή - μια εποχή ταχείας κοινωνικής, πολιτικής και θρησκευτικής αλλαγής, όταν δεν υπήρχε πλέον καμία βεβαιότητα για τον κόσμο και το μέλλον του. Σε αυτήν την ατμόσφαιρα, πολλές φιγούρες στον εβραϊκό, χριστιανικό και μουσουλμανικό κόσμο φαντάστηκαν τον εαυτό τους να είναι το μήνυμα ή ο σωτήρας του κόσμου. Ο Shabbatai φαίνεται πιο ικανοποιημένος από κάποιους από αυτούς, λιγότερο ικανοποιημένος από άλλους, και ίσως το λιγότερο σίγουρο από το δικό του κάλεσμα ως λυτρωτή. Λίγο στην ανατροφή του φαίνεται να υπονοεί αυτήν τη στροφή στο μέλλον του, αλλά ίσως κάποιες ενδείξεις δείχνουν έτσι.
Ο Shabbatai γεννήθηκε από μια οικογένεια ανώτερης μεσαίας τάξης στη Σμύρνη της Τουρκίας. Δύο αιώνες μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς, η Σμύρνη, πρώην σκοτεινό λιμάνι, είχε εξελιχθεί σε μια πολυσύχναστη είσοδο 50.000 ψυχών, όπου έμποροι από όλη τη Μεσόγειο και την Ευρώπη ήρθαν να αγοράζουν και να πωλούν προϊόντα κάθε περιγραφής. Εκτός από τη μεγάλη μουσουλμανική πλειοψηφία, στους κατοίκους περιλαμβάνονται Έλληνες, διάφοροι Ευρωπαίοι και Εβραίοι. Ο πατέρας του Shabbatai, Mordecai Zvi, ήταν ένας παράγοντας για μια εταιρεία αγγλικών εμπόρων και φαίνεται να έχει κάνει μια καλή ζωή σε αυτήν. Αν και η οικογένεια Shabbatai ήταν πιθανότατα Levantine (Romaniote) και όχι ισπανοί (Sepharadi) Εβραίοι, η πλειοψηφία της εβραϊκής κοινότητας της Σμύρνης αποτελούσε πρώην συνομιλητές. Αυτοί ήταν απόγονοι Εβραίων που είχαν μετατραπεί σε Καθολικισμό στην Ισπανία και την Πορτογαλία, μεγάλωσαν στην Ιβηρική Χερσόνησο ως Καθολικοί και αργότερα δραπέτευσαν και επέστρεψαν στον προγονικό Ιουδαϊσμό τους. Ήταν μια μοναδική παρτίδα. Η ιβηρική τους ταυτότητα ήταν γενικά τόσο ισχυρή όσο η εβραϊκή τους και συχνά διατηρούσαν υπολείμματα χριστιανικών ιδεών. Η επιρροή τους στο Shabbatai χαρακτηρίστηκε: μιλούσε Ισπανικά και όχι Τουρκικά, σπούδασε στο Sepharadi yeshivot (talmudic ακαδημίες), και στις περιόδους ευφορίας του άρεσε να τραγουδά Ισπανικά ρομάνικα. Ήξερε επίσης πολλά για τον Χριστιανισμό που θα μπορούσε να έχει πάρει είτε από τους πολλούς Ευρωπαίους Χριστιανούς στη Σμύρνη είτε από τους συνομιλητές της εβραϊκής κοινότητας. Η επιρροή τους στο Shabbatai χαρακτηρίστηκε: μιλούσε Ισπανικά και όχι Τουρκικά, σπούδασε στο Sepharadi yeshivot (talmudic ακαδημίες), και στις περιόδους ευφορίας του άρεσε να τραγουδά Ισπανικά ρομάνικα. Ήξερε επίσης πολλά για τον Χριστιανισμό που θα μπορούσε να έχει πάρει είτε από τους πολλούς Ευρωπαίους Χριστιανούς στη Σμύρνη είτε από τους συνομιλητές της εβραϊκής κοινότητας. Η επιρροή τους στο Shabbatai χαρακτηρίστηκε: μιλούσε ισπανικά και όχι τουρκικά, σπούδασε στο Sepharadi yeshivot (talmudic ακαδημίες) και στις ευφορίες του άρεσε να τραγουδά ισπανικά ρομάνικα. Ήξερε επίσης πολλά για τον Χριστιανισμό που θα μπορούσε να έχει πάρει είτε από τους πολλούς Ευρωπαίους Χριστιανούς στη Σμύρνη είτε από τους συνομιλητές της εβραϊκής κοινότητας.
Ενώ τα αδέρφια του (ήταν ο μέσος των τριών) τείνουν προς τις επιχειρήσεις, το πάθος του Shabbatai ήταν για τη μελέτη Τορά, την ασκητική ζωή και τον μυστικισμό. Αυτό από μόνο του δεν ήταν ασυνήθιστο για έναν εξαιρετικά λαμπρό εβραϊκό νεαρό παιδί εκείνη την περίοδο, και ο Shabbatai βρήκε ομοειδείς μαθητές στο yeshivot. Αργότερα στη νεολαία του, ωστόσο, το μονοπάτι του φάνηκε να αποκλίνει από αυτό των συναδέλφων μαθητών του. Η προσωπικότητά του έδειξε σημάδια ανωμαλιών που με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκαν σε μια πλήρη διαταραχή, μετά τη μεταθανάτια διάγνωση ως διπολικό ή μανιακό καταθλιπτικό σύνδρομο. Οι σύγχρονοι θεώρησαν τέτοια συμπτώματα αρχικά ως μορφή τρέλας, πιθανώς τα επιβλαβή αποτελέσματα της επιρροής του Κρόνου (Shabbatai στα Εβραϊκά). Αργότερα οι Sabbateans αναδιατύπωσαν ή «άλλαξαν» τις ίδιες ιδιότητες με θετικές και μυστικιστικές,
Η διαταραχή φαίνεται να έχει προσβληθεί Shabbatai μόνο περιστασιακά στις νεότερες μέρες του, αλλά με αυξανόμενη σοβαρότητα καθώς μεγάλωνε. Στις φυσιολογικές καταστάσεις μεταξύ των μεταβολών της διάθεσης, ο Shabbatai παρουσίασε υποδειγματική συμπεριφορική συμπεριφορά και έδειξε μεγάλη δημιουργικότητα στην ερμηνεία του για τα καβαλιστικά κείμενα. Στις μανιακές του φάσεις, ωστόσο, άρχισε σκόπιμα να παραβιάζει τις ραβινικές και βιβλικές εντολές. Ίσως ήταν περίπου την ίδια στιγμή που άρχισε να προφητεύει για τη δική του μεσσιανική ταυτότητα. Οι τελετουργικές παραβάσεις και οι μεσσιανικές προφητείες είναι αλληλένδετες, γιατί ο Shabbatai τόνισε την αρχαία παράδοση (περαιτέρω επεξεργασμένη από τους kabbalists) ότι ο νόμος του Θεού θα άλλαζε στη μεσσιανική εποχή και το παραδοσιακό σύστημα της halakhah (εβραϊκές αρχές) τελικά θα ακυρώνονταν.
Μια άλλη προβληματική πτυχή της προσωπικότητας του Shabbatai αντικατοπτρίστηκε στη σχέση του με τις γυναίκες. Ως ευσεβής ασκητής, ο Shabbatai θα είχε υποστεί τον εαυτό του όχι μόνο στις τυπικές αυστηρότητες του Ιουδαϊσμού από τη νεολαία του - να μην αγγίζει ή να κοιτάζει περισσότερο από ό, τι είναι απαραίτητο στις γυναίκες πριν από το γάμο - αλλά και στις ιδιαίτερες αυστηρότητες των καμπαλιστικών ιδεών. Αυτά μιλούν για τους κοσμικούς καταστροφείς που προκαλούνται, για παράδειγμα, από τον αυνανισμό, ο οποίος δημιουργεί αμέτρητους δαίμονες που προκαλούν όλεθρο στον παραβάτη και τον κόσμο. Το σύμπαν των kabbalists αφθονεί με κακά γυναικεία πνεύματα, όπως η Lilith, η πρώτη σύζυγος του Αδάμ και οι πολλές σουκιού και αποχρώσεις που ζουν μυστικιστική λογοτεχνία. Η θηλυκή αναπαρίσταται συχνά ως αριστερή ή κακή πλευρά στην καβαλιστική άποψη του κόσμου, και ο καμπαλιστικός συμβολισμός τρίχες με πολύπλοκες αντιλήψεις του θεϊκού φύλου.
Ο Σαμπαμπάι φάνηκε να σεβάσει τη μητέρα του, η οποία πέθανε πριν ξεκινήσει το κίνημα. Σύμφωνα με τον αυτόπτη μάρτυρα του Thomas Coenen, του ολλανδού υπουργού στη Σμύρνη,
Είπε στους Εβραίους της Σμύρνης, «όποιος ανεβαίνει στον τάφο της μητέρας του (και γιατί ο τάφος της μητέρας του που δεν μπόρεσα να προσδιορίσω) και βάζει το χέρι του πάνω του, θα αξίζει ανταμοιβή σαν να ανέβηκε στο Ιερό Ναό στην Ιερουσαλήμ. " Πιστέψτε με ότι σχεδόν κανένας Εβραίος από τους οπαδούς του, αν και καθόλου, απέφυγε να ταξιδέψει σε αυτόν τον τάφο. Με έντονη θρησκευτική ένταση έφτασαν στον τάφο για να αξίζουν τόσο μεγάλη ανταμοιβή, καθώς και τη συγχώρεση των αμαρτιών τους. Από την ημέρα που οι Εβραίοι έλαβαν αυτήν την εντολή, κανένας άντρας ή γυναίκα δεν είχε δει που δεν βιάστηκε να αξίζει αυτήν την εξόφληση, όπως ακριβώς θα κάνουν οι άνθρωποι στην Ιταλία και αλλού. . . . Πήγαν επίσης σε ένα πηγάδι δίπλα στο εβραϊκό νεκροταφείο και έπιναν τα νερά του.
Από μια άλλη πηγή μαθαίνουμε για μια σύγχρονη ιστορία που ο Shabbatai επέστρεψε στη Σμύρνη και ανέστησε τη μακρή μητέρα του! Η ιερότητα του τάφου της μητέρας του, αλλά όχι του πατέρα του ή άλλων προγόνων, δείχνει ότι είχε κάτι περισσότερο από μια κανονική στενή σχέση μαζί της. Η σύγκριση του Coenen με την καθολική πρακτική προσκυνήματος στους τάφους των αγίων είναι αρκετά κατάλληλη - ο Shabbatai φαίνεται να έχει δει τη μητέρα του ως ιερό άγαλμα, μια εικόνα που υποδηλώνει μια φροϋδική ερμηνεία.
Ο Νάθαν από τη Γάζα μας λέει μια πιο ενδιαφέρουσα πληροφορία για την εικόνα του Σαμπαμπάι: «Όταν ήταν έξι ετών, ένας φανερός εμφανίστηκε σε ένα όνειρο και προκάλεσε εγκαύματα στο πέος του. και τα όνειρα τον φοβόταν, αλλά ποτέ δεν το είπε σε κανέναν Και οι γιοι της πορνείας [δαίμονες] τον προσχώρησαν για να τον προκαλέσουν να σκοντάψει και τον χτύπησαν, αλλά δεν θα τους άκουγε. Ήταν οι γιοι της Ναάμα, οι μάστιγες των παιδιών του ανθρώπου, που πάντα θα τον κυνηγούσαν για να τον οδηγήσουν μακριά. " Εδώ, η λανθάνουσα σεξουαλική ένταση της ασκητικής ζωής και ο καμπαλιστικός κόσμος των δαιμόνων που γεννιούνται από την αμαρτία, ειδικά η σεξουαλική αμαρτία, έρχονται στην επιφάνεια. Όχι μόνο μια πραγματική ή φανταστική εμπειρία που πέρασε ο Shabbatai ως παιδί τον προκάλεσε αγωνία σε σχέση με το πέος του, και έτσι τη μελλοντική του σεξουαλικότητα, αλλά αγωνίστηκε με τους δαίμονες της σεξουαλικής φαντασίας, εκ των οποίων η Ναάμα ήταν η βασίλισσα. Ο Nathan περιγράφει τον αγώνα του Shabbatai με αυτούς τους πειρασμούς ως τρομερά βαρύτατους, που ήταν αναμφίβολα, αλλά λέει ότι ο Shabbatai ήταν τελικά νικηφόρος. Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε αν η νίκη του ήρθε στο τίμημα μιας κανονικής σχέσης με τις γυναίκες στη μελλοντική του ζωή, ή ακόμα και της λογικής του.
Δεδομένου του ιστορικού της ασυνήθιστης σχέσης του Shabbatai με τη μητέρα του και των αγώνων του με τον σεξουαλικό πειρασμό, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γάμοι του δεν προχώρησαν με τον συνηθισμένο τρόπο. Ως νεαρός άνδρας στη Σμύρνη ήταν παντρεμένος με κατάλληλες γυναίκες σε δύο περιπτώσεις και και οι δύο φορές ο γάμος κατέληξε σε διαζύγιο επειδή ο Shabbatai απέτυχε να ολοκληρώσει την ένωση. Παρά τις μυστικιστικές και ευσεβείς εξηγήσεις που κυκλοφόρησαν, αυτή η παράξενη στροφή των γεγονότων μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο ως αποτέλεσμα των δυσκολιών φύλου που έχουμε ήδη δει στη ζωή του Shabbatai. Στη συνέχεια, τα γαμήλια κατορθώματά του μετατοπίστηκαν από το ατυχές στο παράξενο. Αφού έφτασε στα σαλόνικα, κάλεσε τους σοφούς της πόλης σε μια γιορτή. δημιούργησε ένα γαμήλιο κουβούκλιο και προχώρησε να παντρευτεί τον εαυτό του με ένα Torah scroll. Οι μυστικιστικές εξηγήσεις που προσέφερε και πάλι δεν προχώρησαν με τις αρχές και τον απαγόρευσαν από την πόλη. Σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι δύσκολο να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ένας γάμος με τον άψυχο κύκλο στον οποίο κατευθύνθηκαν οι πνευματικές του προσκλήσεις ήταν μια μορφή ερωτικού εκτοπισμού. Ο Σαμπαμπάι, ανίκανος να σχηματίσει σεξουαλικό δεσμό με μια ανθρώπινη γυναίκα, προσπάθησε αντ 'αυτού να επαναπροσδιορίσει τον συμβολισμό της αγάπης των Εβραίων με τον Νόμο μέσω αυτής της περίεργης τελετής. Αυτή ήταν πιθανώς η ίδια διάθεση που οδήγησε τον Shabbatai, την ίδια περίοδο, να αγοράσει ένα μεγάλο ψάρι, να το ντύσει ως μωρό και να το τοποθετήσει σε ένα λίκνο. Για άλλη μια φορά, οι μυστικιστικές παραδοχές που προσέφερε ο Shabbatai καλύπτουν την πιο πρωτόγονη ψυχολογία ενός ατόμου που προφανώς δεν μπορεί να κάνει σεξουαλικές σχέσεις και να έχει παιδιά.
Αν και οι ραβίνοι δεν πείστηκαν από τις μυστικές εξηγήσεις του Shabbatai για την περίεργη συμπεριφορά του σχετικά με τις γυναίκες και τα οικογενειακά θέματα, φαίνεται ότι ο Shabbatai πίστευε στις δικές του ερμηνείες. Είδε τον εαυτό του ως ιερό πολεμιστή που πολεμούσε τους επικίνδυνους θηλυκούς δαίμονες και διατήρησε τον εαυτό του σε κατάσταση αγνότητας. Όπως και η Παναγία, η αγία μητέρα του είχε προετοιμάσει το δρόμο για τον γιο της να ζήσει την ασκητική ζωή που απαιτείται από το μελλοντικό μεσσία. Όπως εξηγεί ο Nathan από τη Γάζα, ήταν η θέληση του Shabbatai στην τελική του μάχη με τους σεξουαλικούς δαίμονες και τα έντονα δεινά που υπέστη κατά τη διάρκεια αυτών των δοκιμών, που τον έκαναν άξιο του μεσσιανικού ρόλου.
Το κατά πόσον αυτό συνδέεται με τον εξαιρετικά σεξουαλικό καμπαλιστικό συμβολισμό της μετατροπής του Shabbatai στο Ισλάμ, όπως έχει περιγραφεί στην πρόσφατη έρευνα, είναι ασαφές. Αυτή η πτυχή της «κορώνας» του Shabbatai με το λευκό τουρμπάνι του Ισλάμ δίνεται από τον Nathan της Γάζας και άλλους θεολόγους του Sabbatean, αλλά μερικά από αυτά μπορεί να προέρχονται από τον Shabbatai, ο οποίος περιγράφεται σε πρόσφατο έγγραφο ως ενσάρκωση του «θεϊκού androgyne στην ύπαρξή του. "
Το υπόβαθρο της προσωπικότητας του Shabbatai μπορεί να μας πει κάτι για τη δική του προετοιμασία για τη μεσσιανική κλήση. Ωστόσο, μόνο μέσω του φακού της ιστορικής προοπτικής της περιόδου μπορούμε πραγματικά να αρχίσουμε να βλέπουμε γιατί ένα άτομο με τον περίεργο συνδυασμό της μυστικιστικής ιδιοφυΐας και διαταραχών της προσωπικότητας του Shabbatai θα σκεφτόταν να τοποθετηθεί στον ρόλο του μεσσία. Ακόμα πιο σημαντικό, αυτή η προοπτική μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε γιατί ο περισσότερος εβραϊκός κόσμος ήταν έτοιμος να πιστέψει σε αυτόν.
Η επιτυχία του Shabbatai ως μεσσιανικού σχήματος ήταν εν μέρει αποτέλεσμα μιας σύμπτωσης χαρισματικών προσωπικοτήτων, ευνοϊκών τοπικών συνθηκών, συσσώρευσης νοοτροπίας και ταχέων πολιτικών συνθηκών. Το εύρος και η ταχύτητα της εξάπλωσης της πίστης στην αποστολή του σε ολόκληρο τον εβραϊκό κόσμο και η εκπληκτική επιτυχία του σε διάφορες εβραϊκές κοινότητες, υποδηλώνουν κάποιες κοινές υποθέσεις που προετοιμάζουν το έδαφος για αυτό το νέο κίνημα. Η βασική θεωρία της τελευταίας γενιάς ήταν ότι το μυστικό σύστημα του Ραβίνου Ισαάκ Λούρια (μ. 1572), με έμφαση στις ιδέες της εξορίας και της λύτρωσης, ήταν ο μοναδικός κεντρικός παράγοντας που έφερε τους Εβραίους από όλα τα υπόβαθρα στην πίστη. Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, χρησιμοποιώντας τις εικόνες και τη θεολογία της σκέψης της Luria, Ο Nathan και άλλοι ιδεολόγοι των Sabbatean κατάφεραν να πείσουν τον εβραϊκό κόσμο ότι ο Shabbatai ήταν ο προορισμένος λυτρωτής. Αυτή η θεωρία αμφισβητήθηκε έντονα στις πρόσφατες συζητήσεις.
Ένα επιχείρημα επισημαίνει την πιθανότητα ότι οι περισσότεροι Εβραίοι δεν γνώριζαν ή δεν ενδιαφέρονται πολύ για τις καβαλιστικές ιδέες. Επιπλέον, φαίνεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πιστών στο Shabbatai υιοθέτησαν την πίστη χωρίς καν να εκτίθενται στη θεολογία των Σαμπάτεων - τα γραπτά του Nathan χρειάστηκαν πολύ περισσότερο χρόνο για να κυκλοφορήσουν από τα πρώτα θεαματικά νέα της προφητείας του Nathan. Είναι επομένως απαραίτητες νέες προσεγγίσεις για να κατανοήσουμε την ευρεία έκκληση του κινήματος.
Τελικά, ο πιο σημαντικός παράγοντας για την εξάπλωση αυτού και όλων των εβραϊκών μεσσιανικών κινημάτων ήταν πάντα η βαθιά πίστη των παραδοσιακών Εβραίων παντού σε ένα ερχόμενο μεσσία. Αλλά η αποδοχή του Shabbatai Zvi ως messiah, όπως η αποδοχή των περισσότερων προτάσεων στη θρησκεία, την επιστήμη και την πολιτική, βασίστηκε κυρίως σε έναν συγκεκριμένο τύπο πίστης στην εξουσία. Τα κοινωνικά κινήματα εξαπλώνονται σύμφωνα με την ίδια δυναμική με τις μεταδοτικές ασθένειες, και ένα από τα κλειδιά ακόμη και στις μεγαλύτερες κινήσεις είναι η συντριπτική επίδραση μερικών ατόμων.
Στην περίπτωση του Sabbateanism, ένας μικρός κύκλος σημαντικών ραβίνων πείστηκε από αυτά που είχαν προσωπικά δει και ακούσει στη Γάζα, υιοθέτησαν την πίστη και διέδωσαν τις ειδήσεις στις πλησιέστερες ομάδες τους μέσω ταχυδρομείου ή αυτοπροσώπως. (Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πρώτοι πιστοί ήταν σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της Παλαιστίνης, τότε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και της ευρωπαϊκής εξόρυξης σχεδόν σε έναν άνθρωπο - κυρίως από την Ισπανία και την Πορτογαλία.) Επειδή αυτή ήταν μια εξαιρετικά αυστηρή ομάδα Εβραίων ηγετών και στοχαστές, η γνώμη τους είχε επαρκή εξουσία για να πείσει τις μάζες των Εβραίων και ακόμη και των σημαντικών ραβίνων. Έτσι, τα κοινωνικά πρότυπα επικοινωνίας μετριάζουν κάπως την ανάγκη εύρεσης ενός μόνο παράγοντα που να επηρεάζει όλους τους Εβραίους.
Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, ότι ο εβραϊκός κόσμος δέχτηκε τυφλά το λόγο αυτών των ραβίνων. Έπρεπε να παρουσιάσουν τα στοιχεία που τους έπεισαν να πιστέψουν, και ότι τα στοιχεία έπρεπε να έχουν νόημα για τους Εβραίους παντού, ειδικά στα μεγάλα κέντρα της Ευρώπης και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από όπου εξαπλώθηκαν στις εξωτερικές κοινότητες. Αν και τα γραπτά του Nathan μπορεί να ήταν μέρος αυτής της εικόνας, είναι σαφές ότι ένας συνηθισμένος Εβραίος δεν θα εξέταζε τα ίχνη του, αποφάσισε ότι ήταν πειστικά ως μυστικιστική συλλογιστική στην παράδοση των Lurianic και στη συνέχεια επέλεξαν να πιστέψουν. Ένας πολύ ισχυρότερος παράγοντας ενοποίησης ήταν η προθυμία των Εβραίων του δέκατου έβδομου αιώνα να πιστέψουν σε αποδεκτά επικαλυμμένες μεσσιανικές προφητείες, ειδικά σε εκείνες ενός καμπαλιστικού όπως ο Νάθαν της Γάζας. Αυτή η διαφάνεια στην προφητεία δεν ήταν η αιτία του κινήματος, αλλά ένα εξαιρετικά ισχυρό και ευρύ χαρακτηριστικό επιρροής του περιβάλλοντος του δέκατου έβδομου αιώνα, το οποίο συνδυάστηκε με άλλες πτυχές της περιόδου για να διευκολύνει την επιτυχία του Sabbateanism. Οι λόγοι αυτής της στάσης μεταξύ των Εβραίων πολλών εθνών πρέπει να αναζητηθούν στην ιστορία των προφητικών και μεσσιανικών ιδεών και της ιδιαίτερης επιρροής τους στον πρώιμο σύγχρονο κόσμο. Ήταν μια περίπλοκη εποχή, όταν ο μεσσιανισμός, η προφητεία, η επιστήμη, ο ανθρωπισμός και ο μερκαντιλισμός όχι μόνο συνυπάρχουν, αλλά επηρέασαν βαθιά ο ένας τον άλλο και έκαναν λογικά βασικά μέλη στο μπαρόκ μυαλό. Αυτός ήταν ο κόσμος των Sabbateans. Οι λόγοι αυτής της στάσης μεταξύ των Εβραίων πολλών εθνών πρέπει να αναζητηθούν στην ιστορία των προφητικών και μεσσιανικών ιδεών και της ιδιαίτερης επιρροής τους στον πρώιμο σύγχρονο κόσμο. Ήταν μια περίπλοκη εποχή, όταν ο μεσσιανισμός, η προφητεία, η επιστήμη, ο ανθρωπισμός και ο μερκαντιλισμός όχι μόνο συνυπάρχουν, αλλά επηρέασαν βαθιά ο ένας τον άλλο και έκαναν λογικά βασικά μέλη στο μπαρόκ μυαλό. Αυτός ήταν ο κόσμος των Sabbateans. Οι λόγοι αυτής της στάσης μεταξύ των Εβραίων πολλών εθνών πρέπει να αναζητηθούν στην ιστορία των προφητικών και μεσσιανικών ιδεών και της ιδιαίτερης επιρροής τους στον πρώιμο σύγχρονο κόσμο. Ήταν μια περίπλοκη εποχή, όταν ο μεσσιανισμός, η προφητεία, η επιστήμη, ο ανθρωπισμός και ο μερκαντιλισμός όχι μόνο συνυπάρχουν, αλλά επηρέασαν βαθιά ο ένας τον άλλο και έκαναν λογικά βασικά μέλη στο μπαρόκ μυαλό. Αυτός ήταν ο κόσμος των Sabbateans.
