Θα μπορούσε η συμφωνία Τραμπ για τη Γάζα να ξεκλειδώσει την ειρήνη στην Κύπρο - ακόμη και στο Κουρδιστάν;

 Θα μπορούσε το σχέδιο του Τραμπ για τη Γάζα να επιλύσει τη σύγκρουση στην Κύπρο και το Κουρδιστάν;  Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν  δήλωσε ότι  η Τουρκία μπορεί να συμμετάσχει σε μια ομάδα εργασίας «για την παρακολούθηση της εφαρμογής της συμφωνίας επί τόπου». Δεδομένης της υποστήριξης της Τουρκίας προς  τη Χαμάς  και της άρνησης του Ερντογάν να αναγνωρίσει την τρομοκρατία της Χαμάς, αυτό θα πρέπει να είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να ξεκινήσει.


Ωστόσο, μια διεθνής δύναμη για την αστυνόμευση  της Γάζας  φαίνεται τώρα αναπόφευκτη, καθώς  το Ισραήλ  υποχωρεί και η Χαμάς απελευθερώνει τους εναπομείναντες ομήρους που κρατά.


Ωστόσο, η έγκριση της κατάπαυσης του πυρός από τον Ερντογάν είναι κρίσιμη, επειδή θέτει ένα προηγούμενο που θα μπορούσε να επιλύσει δύο επίμονες συγκρούσεις για τις οποίες  η Τουρκία  βρίσκεται στο επίκεντρο ή τουλάχιστον να αφαιρέσει τη διεθνή νομιμότητα που διεκδικούν οι Τούρκοι.


Η πρώτη είναι η Κύπρος. Πάνω από μισό αιώνα μετά  την εισβολή της Τουρκίας  στην Κύπρο, ο τουρκικός στρατός συνεχίζει να κατέχει το ένα τρίτο του νησιού. Οι Τούρκοι δικαιολογούν την κατοχή με την επιθυμία να προστατεύσουν τον κυπριακό μουσουλμανικό πληθυσμό. Η χρονολογία, ωστόσο, διαψεύδει τους ισχυρισμούς της Τουρκίας. Η τουρκική εισβολή έγινε σε δύο κύματα. Το πρώτο, υποκινούμενο από την επιθυμία της Τουρκίας να αποτρέψει μια ένωση μεταξύ  Ελλάδας  και Κύπρου, δημιούργησε ένα προγεφύρωμα. Λίγο αργότερα, η ελληνική χούντα κατέρρευσε και, μαζί της, κάθε απειλή που αποτελούσε η Ελλάδα για την κυπριακή μουσουλμανική μειονότητα. Η μεγάλη τουρκική εισβολή ήρθε ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις στη Γενεύη. Αυτό που συνέβη ήταν μια αρπαγή γης, την οποία ευλόγησε για κυνικούς λόγους ο Υπουργός Εξωτερικών και Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Χένρι Κίσινγκερ, ακολουθούμενη από την εθνοκάθαρση της νέας ζώνης από την Τουρκία. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, η Τουρκία έχει διοχετεύσει εποίκους στην περιοχή, πνίγοντας τη φωνή των Κυπρίων Μουσουλμάνων που η τουρκική κατοχή είχε σκοπό να προστατεύσει. Σήμερα, η κύρια απειλή για τα μέσα διαβίωσης και τον πολιτισμό των Κυπρίων Μουσουλμάνων δεν προέρχεται από τη δημοκρατική Ελλάδα ή τη δημοκρατική Κύπρο, αλλά από την ίδια την τουρκική απολυταρχία.


Αν μια λύση για τη Γάζα περιλαμβάνει σταδιακή αποχώρηση του Ισραήλ, τότε γιατί η λύση για την Κύπρο να μην περιλαμβάνει σταδιακή αποχώρηση της Τουρκίας; Υποστηρίζοντας το σχέδιο Τραμπ για τη Γάζα, ο Ερντογάν αναγνωρίζει σιωπηρά την εφαρμογή του στην Κύπρο ή, τουλάχιστον, εκθέτει την υποκρισία της Τουρκίας και την ανομία της διπλωματικής της θέσης.


Καθώς το Ισραήλ αποσύρεται και για να αποτραπεί η ανασύσταση της Χαμάς, το ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ θα προβλέπει την ανάπτυξη διεθνών παρατηρητών, και πάλι ένα στοιχείο που ο Ερντογάν υποστηρίζει προσφέροντας εθελοντικά Τούρκους.


Ενώ οι Τούρκοι, ως υποστηρικτές της Χαμάς, και η πρώην αποικιακή δύναμη πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είναι κατάλληλοι για τη Γάζα, η αποδοχή της παρακολούθησης από τον Ερντογάν είναι έγκυρη και ανοίγει την πόρτα για την προώθηση της ειρήνης στην Κύπρο.


Με απλά λόγια, καθώς ο τουρκικός στρατός αποσύρεται και οι Τούρκοι έποικοι φεύγουν, οι διεθνείς παρατηρητές στη βόρεια Κύπρο θα μπορούσαν να κατευνάσουν τυχόν εύλογες ανησυχίες των Τούρκων σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα των εναπομεινάντων Κυπρίων Μουσουλμάνων. Μια κοινοπραξία περιφερειακών κρατών - χωρών της Συμφωνίας του Αβραάμ και μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης - θα μπορούσε να αναφέρει και να προστατεύσει αξιόπιστα τους πολίτες καθώς η νόμιμη κυπριακή κυβέρνηση αποκαθιστά την εξουσία της. Οι ίδιοι παρατηρητές θα μπορούσαν επίσης να διευκολύνουν την αναχώρηση στην εξορία στην Τουρκία ή το Κατάρ των Ερσίν Τατάρ, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, Ντερβίς Έρογλου και άλλων που ενήργησαν ως παράνομοι ηγέτες στην κατεχόμενη ζώνη.


Στην Κύπρο, το μοντέλο Τραμπ θα μπορούσε επίσης να επιλύσει την συνεχιζόμενη κρίση ομηρίας. Ενώ δεν έχουν λάβει προσοχή στις πανεπιστημιουπόλεις ή στον δυτικό τύπο, τους τελευταίους μήνες, οι τουρκικές και κατοχικές δυνάμεις έχουν πάρει και  κρατήσει  απλούς Ελληνοκύπριους ως ομήρους, αφού επισκέφθηκαν τον βορρά για να επιθεωρήσουν περιουσίες στην κατεχόμενη ζώνη των οποίων τους κατείχαν τίτλοι ιδιοκτησίας.


Αν ο Τραμπ μπορεί να απαιτήσει από τη Χαμάς την απελευθέρωση των Ισραηλινών και Αμερικανών ομήρων της, και αν ο Ερντογάν μπορεί να ενταχθεί στη Χαμάς απαιτώντας την απελευθέρωση νόμιμων κρατουμένων ασφαλείας με αίμα στα χέρια τους, τότε σίγουρα τόσο ο Τραμπ όσο και ο Ερντογάν μπορούν να συμφωνήσουν ότι οι Κύπριοι όμηροι πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.


Ο Τραμπ  επιθυμεί  ένα Νόμπελ Ειρήνης, αλλά οι προηγούμενες προσπάθειές του για ειρήνη -με τη  Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό  και τη Ρουάντα, και με την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν- δεν έχουν επιβιώσει ούτε τους πρώτους μήνες μετά τις τελετές υπογραφής. Δεν είναι σαφές εάν η  εκεχειρία Ισραήλ-Χαμάς  θα πάει καλύτερα.


Ένα σχέδιο που μεταφέρεται σε άλλες περιοχές;


Παρόλα αυτά, ο Τραμπ θα μπορούσε να γίνει ένα σκοτεινό άλογο εάν οι προσπάθειές του για ειρήνευση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης παγιδεύσουν την Τουρκία στην επίλυση ενός άλλου φαινομενικά δυσεπίλυτου προβλήματος:  του Κουρδιστάν .


Ο κουρδικός εθνικισμός έχει ιστορική παλαιότερη ιστορία από τον παλαιστινιακό αντίστοιχο. Άλλωστε, μέχρι τη δημιουργία του Κράτους του  Ισραήλ , οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι, πολλοί από τους οποίους ήταν και  πρόσφατοι  μετανάστες  στη χώρα, θεωρούσαν τους εαυτούς τους Σύρους. Οι Κούρδοι είναι επίσης ο μεγαλύτερος λαός χωρίς έθνος.


Οι περισσότεροι Κούρδοι ζουν στην  Τουρκία , αλλά τείνουν να υιοθετούν μια πιο μετριοπαθή θρησκευτική άποψη και μια πιο πλουραλιστική, ανεκτική πολιτική κουλτούρα. Ιστορικά, η τουρκική βία εναντίον των Κούρδων υπερβαίνει τον αριθμό των θυμάτων που ισχυρίζεται η Χαμάς σχετικά με τη Γάζα. Η σύγκρουση Τουρκίας-Κουρδικού Εργατικού Κόμματος,  ισχυρίζονται οι Τούρκοι , σκότωσε περισσότερους από 40.000 ανθρώπους, κυρίως Κούρδους. Αυτό δεν περιλαμβάνει την τουρκική καταστολή των κουρδικών εξεγέρσεων στις δεκαετίες του 1920 και του 1930.



Τα τελευταία χρόνια, ο τουρκικός στρατός έχει  ισοπεδώσει  τμήματα του Ντιγιάρμπακιρ, του Μαρντίν και του Τσιζρέ.  Οι φωτογραφίες  της καταστροφής θυμίζουν τη Γάζα, με τη σημαντική διαφορά ότι οι πόλεις ήταν σε μεγάλο βαθμό ειρηνικές και όχι κέντρα κάποιας τόσο θανατηφόρας ομάδας όσο η Χαμάς.


Το μοντέλο της Γάζας θα μπορούσε επίσης να εφαρμοστεί στο Κουρδιστάν, το οποίο έχει τόσες αξιώσεις για κρατική υπόσταση όσο και η Παλαιστίνη.


Ο τουρκικός στρατός θα πρέπει να αποσυρθεί πέρα ​​από τα σύνορα του Κουρδιστάν για να επιτρέψει σε μια πολυεθνική δύναμη να παρακολουθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα στην περιοχή. Οι Κούρδοι όμηροι της Τουρκίας -συμπεριλαμβανομένου του ιδρυτή του PKK Αμπντουλάχ Οτσαλάν και του φυλακισμένου βουλευτή Σελαχατίν Ντεμιρτάς- θα πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι.


Ο Τραμπ μπορεί να μην αξίζει ακόμη το Νόμπελ Ειρήνης για τις προσπάθειές του για ειρήνη. Ωστόσο, θα μπορούσε να γίνει πραγματικός υποψήφιος αν όχι μόνο επιτύχει μια διαρκή ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Γάζας, αλλά και πείσει τον Ερντογάν να εφαρμόσει την ίδια δομή που ο Τούρκος ηγέτης ήδη υποστηρίζει στην Κύπρο και το Κουρδιστάν.



Τουλάχιστον, η συμφωνία του Τραμπ για τη Γάζα παρέχει έναν οδικό χάρτη για τα Ηνωμένα Έθνη για την επίλυση της κυπριακής σύγκρουσης φέτος, και μια νέα βάση πάνω στην οποία θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την ελευθερία των Κούρδων.