Περασμένη αλλά όχι ξεχασμένη είναι η συζήτηση σε διαφορά πολιτικο-δημοσιογραφικά πηγαδάκια για το πώς εξελίχθηκε η υπόθεση της σκευωρίας της Novartis έπειτα και από την πρόσφατη ετυμηγορία του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών να κρίνει ενόχους τους δύο πρώην κουκουλοφόρους μάρτυρες Φιλίστορα Δεστεμπασίδη και Μαρία Μαραγγέλη για τις κατηγορίες των ψευδών καταθέσεων αλλά και των ψευδών καταμηνύσεων.
Η κυρίαρχη αίσθηση που δεν λέει να καταλαγιάσει είναι ότι στην σκοτεινή αυτή υπόθεση δεν υπήρξε κάθαρση
Πρώτον και κύριον διότι οι ηθικοί αυτουργοί που έστησαν σε παραπολιτικές και παραδικαστικές «υπόγες» την σκευωρία κατά 10 πολιτικών προσώπων δεν ήρθαν ποτέ στο φώς, δεν κατονομάστηκαν από τους κουκουλοφόρους μάρτυρες κι ως εκ τούτου δεν κάθισαν –όπως τους έπρεπε– στο σκαμνί. Δεύτερον οι δύο μάρτυρες που κρύβονταν πίσω από τα κωδικά ονόματα «Μάξιμος Σαράφης» και «Αικατερίνη Κελέση» μοιάζει τρόπον τινά να επιβραβεύτηκαν για τη συμβολή τους στη σκευωρία αντί να τιμωρηθούν παραδειγματικά που δίχως να έχουν το παραμικρό στοιχείο συκοφάντησαν και σπίλωσαν 10 πολιτικούς.
Υπό αυτό το πρίσμα, η συμμετοχή σε σκευωρία και η ψευδή κατάθεση εναντίον αθώων αποδεικνύεται πολύ προσοδοφόρο «επάγγελμα» αν αναλογιστούμε ότι οι κουκουλοφόροι της Novartis εισέπραξαν ποινές χάδι με αναστολή και τώρα κυκλοφορούν ελεύθεροι κι αν όχι ωραίοι σίγουρα πάμπλουτοι.
Όσο για την αμιγώς πολιτική αντιμετώπιση της σκευωρίας από τη Νέα Δημοκρατία, καλά θα κάνουν στο Μέγαρο Μαξίμου, στην οδό Πειραιώς αλλά και στο υπουργείο Δικαιοσύνης να μην επιχαίρουν, διότι αντί να συνδράμουν με κάθε πρόσφορο τρόπο στην μέχρι τέλους διαλεύκανσης συνέβαλαν στο κουκούλωμα και στο άρον-άρον κλείσιμό της.
Ποιος δεν θυμάται λ.χ. ότι η κυρία Ελένη Τουλουπάκη σχημάτισε την πρώτη δικογραφία το 2018 –για να μην ξεχνιόμαστε μόνο για τα δήθεν εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα και όχι για τους επίορκους γιατρούς– αλλά δεδομένου ότι δεν προέκυψε κανένα στοιχείο τέλεσης οποιουδήποτε αδικήματος η υπόθεση αρχειοθετήθηκε το 2019, δίχως όμως να βγουν και οι κουκούλες από τους μάρτυρες που είχε ψευδομαρτυρήσει;
Ή μήπως νομίζουν στην Ηρώδου Αττικού ότι οι πολίτες καταπίνουν αμάσητο το προκλητικό για την κοινή νοημοσύνη αφήγημα ότι τις κουκούλες τις έβγαλε ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης όταν αυτές έπρεπε να έχουν βγει «αυτεπάγγελτα» από το 2020, την ίδια εποχή που ο προκάτοχός του Κώστας Τσιάρας καθησύχαζε τον Αντώνη Σαμαρά ότι το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο;
Για να μην θυμηθούμε, τέλος, ότι οι δικαστές του Ειδικού Δικαστηρίου, αρεοπαγίτες και μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας, σχεδόν όλοι είχαν προαχθεί επί Νέας Δημοκρατίας και προφανώς εκτιμώντας το «σπρώξιμο» στην ανέλιξη της καριέρας τους, αποφάνθηκαν ότι στην υπόθεση Novartis δεν υπήρξε καμία σκευωρία έστω κι αν ο κατηγορούμενος πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, διαβεβαίωνε το πανελλήνιο ότι πρόκειται για το «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους».
ο mikroskopos είναι βέβαιος ότι η αβελτηρία της κυβέρνησης να ρίξει φως στην υπόθεση ήδη από το 2019 δεν οφείλεται σε ανικανότητα αλλά σε δόλο.
η καταδολίευση του πολιτεύματος που επιχειρήθηκε μέσα από τη σκευωρία Novartis παρέμεινε εν πολλοίς ατιμώτητη εως τώρα γιατί ο παρακρατικός μηχανισμός που την εξύφανε κινείται διαχρονικά στο σκοτάδι της ατιμωρησίας, θυμίζοντας στους παλαιότερους την αριστουργηματική διατύπωση του Καρδινάλιου Ρισελιε : LE PORTEUR DU PRESENT A FAIT CE QU' IL A FAIT POUR LE BIEN DΕ L' ETAΤ ET APRES MON ORDRE . (Όλα έγιναν καλώς και κατ εντολή ανωτέρων ....)